- stipo
- stīpo, āvi, ātum, 1, v. a. [stephô, to surround, crowd upon, stemma, stephanos; cf.: stipator, stipulor], to crowd or press together, to compress (class.; esp. of personal objects, and in part. perf.; cf.: comprimo, compono).I.Lit.:II.
qui acceperant majorem numerum (assium), non in arcā ponebant, sed in aliquā cellā stipabant, id est componebant, quo minus loci occuparet,
Varr. L. L. 5, § 182 Müll.:ingens argentum,
Verg. A. 3, 465:apes mella Stipant,
id. G. 4, 164; id. A. 1, 433:materies stipata,
Lucr. 1, 345:nec tamen undique corporea stipata tenentur omnia naturā,
id. 1, 329; cf. id. 2, 294; 1, 611; 1, 664:Graeci stipati, quini in lectulis, saepe plures,
Cic. Pis. 27, 67:velut stipata phalanx,
Liv. 33, 18:ita in arto stipatae erant naves, ut, etc.,
id. 26, 39:fratrum stipata cohors,
Verg. A. 10, 328.— Poet.: stipare Platona Menandro, i. e. to pack up together the works of Plato, Menander, etc., Hor. S. 2, 3, 11:custodum gregibus circa seu stipat euntem,
closely surrounds her with, Prop. 3, 8 (4, 7), 13; cf.mid.: cuncta praecipiti stipantur saecula cursu,
throng, crowd, Claud. Rapt. Pros. 2, 311.—Transf., to press, cram, stuff, or fill full of any thing:B.ut pontes calonibus et impedimentis stipatos reperit,
Suet. Calig. 51:hos (poëtas) ediscit et hos arcto stipata theatro Spectat Roma,
Hor. Ep. 2, 1, 60; cf.:curia cum patribus fuerit stipata,
Ov. P. 3, 1, 143:multo Patrum stipatur curia coetu,
Sil. 11, 503:recessus equi,
Petr. 89:tribunal,
Plin. Ep. 6, 33, 4:calathos prunis,
Col. 10, 405:nucein sulfure,
Flor. 3, 19:calceum,
Tert. Virg. Vel. 12:tectum omne,
App. M. 3, p. 130, 13.—With a personal object, of a dense crowd, to surround, encompass, environ, attend, accompany, [p. 1761] etc. (syn.:comitor, prosequor): Catilina stipatus choro juventutis, vallatus indicibus atque sicariis,
Cic. Mur. 24, 49:qui stipatus semper sicariis, saeptus armatis, munitus indicibus fuit,
id. Sest. 44, 95:stipati gregibus amicorum,
id. Att. 1, 18, 1; cf. id. Mil. 1, 1:telis stipati,
id. Phil. 5, 6, 17:qui senatum stiparit armatis,
id. ib. 3, 12, 31:stipatus lictoribus,
id. Verr. 2, 4, 40, § 86:senectus stipata studiis juventutis,
id. Sen. 9, 28:comitum turba est stipata suarum,
Ov. M. 3, 186:juventus stipat ducem,
Val. Fl. 7, 557; Plin. Pan. 23; Capitol. Max. et Balb. 13.— Absol.:magnă stipante catervă,
Verg. A. 4, 136; Liv. 42, 39:huc coetus ministrūm stipantur,
Stat. S. 3, 1, 87. —Hence, * stīpātus, a, um, P. a., begirt, surrounded:ab omni ordine, sexu, aetate stipatissimus,
Sid. Ep. 3, 2.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.